|
Wymowa w³oska
Wymowa w³oska jest bardzo zbli¿ona do polskiej, jednak nieco siê od niej ró¿ni. Ró¿nice istniej±ce pomiêdzy wymow± w³osk± a wymow± polsk± przedstawiamy poni¿ej:
- Spó³g³oskê "c" wymawiamy:
- przed "e" oraz "i" jak polskie [cz], np.: cena (kolacja), cipolla (cebula);
- przed innymi samog³oskami jak polskie [k],np.: cattivo (z³y), cotto
(gotowany), cucina (kuchnia).
- Spó³g³oskê "g" wymawia siê:
- przed "e" oraz "i" jak polskie [d¿], np.: gelati (lody), gioia (rado¶æ);
- przed innymi samog³oskami jak polskie [g], np.: figura (figura); gonna
(spódnica).
- Spó³g³oskê "s" wymawiana jest:
- przed dowoln± spó³g³osk± d¼wiêczn± jak polskie [z], np.: sbaglio (b³±d),
sviluppo (rozwój);
- miêdzy dwiema samog³oskami jak polskie [z], np.: paese (kraj), casa
(dom);
- jak polskie [s] w pozosta³ych przypadkach.
- Dyftong "sc" wymawia siê:
- przed samog³oskami "e" oraz "i" jak polskie [sz], np.: sciare (je¼dziæ na
nartach); scena (scena);
- jak polskie [sk] w pozosta³ych przypadkach, np.: scuola (szko³a), scodella
(miska).
- Spó³g³oska "z" wymawiana jest:
- jak [dz], z regu³y na pocz±tku wyrazu, np.: zaino (plecak), zio (wujek);
- jak [dz] miêdzy dwiema samog³oskami, np.: azalea (azalia);
- jak [c], gdy jest podwojona, np.: piazza (plac), palazzo (pa³ac);
- jak [c], gdy wystêpuje przed "i", np.: grazioso (wdziêczny), paziente
(cierpliwy).
- Dyftong "qu" jest wymawiany jak [k³], np.: questo (ten), quaderno (zeszyt).
- Spó³g³oska "h" nie jest wymawiana w jêzyku w³oskim.
U¿ywa siê jej celem zachowania twardej wymowy miêdzy
spóg³oskami "c" i "g", np.: chiasso (ha³as), ghiandaia (sójka).
Wystêpuje równie¿ w odmianie czasownika avere (mieæ).
- Zestawienie "gn" wymawia siê jako [ñ]: ognuno (ka¿dy), bagno (³azienka).
- Po³±czenie "gl" wypowiadamy jak miêkkie [l], np.: foglia (li¶æ), figlia (córka), maglia (sweter).
48 Komentarzy ·
65535 Czytañ ·
|
H zawsze jest nieme. A kiedy "h" po jakiej¶ literze np. ghermire - z³apaæ, wtedy "g" czytamy tak jak po polsku, a nie jako d¿ermire
