W języku włoskim rodzaj nijaki nie występuje! W rzeczowniku włoskim można wskazać liczbę i rodzaj. I tak na przykład:
albero (drzewo) to rzeczownik rodzaju męskiego liczby pojedynczej.
alberi (drzewa) to rzeczownik rodzaju męskiego liczby mnogiej
W języku włoskim rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone są na "-o", natomiast rzeczowniki rodzaju żeńskiego na "-a". Zdarzają się też rzeczowniki zakończone na "-e", które są albo rodzaju męskiego, albo żeńskiego, zależnie od poprzedzającego je rodzajnika.
Każdy rzeczownik włoski poprzedzony jest rodzajnikiem - określonym lub nieokreślonym. W języku polskim rodzjaniki nie występują, tak więc Polacy uczący się języka włoskiego mają z nimi pewien problem.
Rodzajniki włoskie dzielą się na dwie grupy:
- określone: il, la, lo, i, le,l' których używa się do określania rzeczy znanych rozmówcom; stosuje się je także, mówiąc o rzeczach, o których wcześniej była mowa.
- nieokreślone: un, un', una, uno, których używa się dla określenia rzeczy bliżej nieznanych.
O rodzajnikach jeszcze osobny artykuł, ale zajmijmy się póki co rzeczownikami. Każdy rzeczownik, jak już wspomnieliśmy, jest poprzedzony rodzjanikiem:
l'albero (drzewo, to drzewo)
un medico (lekarz, jakiś lekarz)
le scarpe (buty, te buty)
Liczbę mnogą rzeczowników włoskich tworzy się w następujący sposób:
rzeczowniki zakończone na "-o" w liczbie mnogiej przyjmują końcówkę "-i", np.:
negozio (sklep) - negozi (sklepy)
rzeczowniki zakończone na "-a" w liczbie mnogiej przyjmują końcówkę "-e", np.:
scarpa (but) - scarpe (buty)
rzeczowniki zakończone na "-e" w liczbie mnogiej: "-i" lub "-e", w zależności od rodzaju rzeczownika.
Rzeczowniki zakończone na "-e". Przykład:
il codice - kodeks
Rzeczownik ten jest rodzaju męskiego (maschile), w związku z czym w liczbie mnogiej wygląda on w następujący sposób:
i codici - kodeksy.