UPDATE command denied to user 'ewloski'@'10.12.20.1' for table 'fusion_settings' Język Włoski Online Stopniowanie przymiotników
Dodane przez Tomek dnia Febbraio 06 2008 20:35:03
Stopniowanie przymiotników


W języku włoskim stopniowanie przymiotników to dość prosta kwestia.
Zacznijmy więc od przykładu:

Marco è alto. - Marek jest wysoki.

Jak widać, powyższa wypowiedź to zdanie oznajmujące, w którym występuje przymiotnik
w stopniu równym. Chcąc jednak wyrazić stopień wyższy przymiotnika, należy użyć przysłówków
"più" (oznaczającego "bardziej", "więcej") lub "meno" ("mniej"). Istotną informacją jest to,
że przymiotnik, do którego mają odnosić się nasze przysłówki powinniśmy uzgodnić z liczbą i rodzajem podmiotu lub rzeczownika, którego ów przymiotnik dotyczy. Pragnąc zatem wyrazić zdanie: "Marek jest wyższy", powiemy:

Marco è più alto. - Marek jest wyższy.

Trudno jednak nie zauważyć, że zdanie to jest ubogie w dopełnienie. Należy je zatem uzupełnić, ponieważ nie wiemy, od kogo Marek jest wyższy. W tym celu zastosujemy przysłówek "di", będący w tym wypadku odpowiednikiem polskiego "od", "niż". Gdy będziemy chcieli powiedzieć, iż Marek jest wyższy od Ewy, zrobimy to w taki sposób:

Marco è più alto di Eva. - Marek jest wyższy od Ewy.

Tutaj zagadnienie staje się nieco bardziej skomplikowane ze względu na fakt, iż owego przysłówka nie możemy użyć w każdej sytuacji gramatycznej. Robimy to tylko wtedy, gdy wiemy, że bezpośrednio po nim będzie następował rzeczownik lub zaimek i chcemy porównać natężenie pewnej cechy.
W wypadku, kiedy po stopniu wyższym mają miejsce inne części mowy, takie jak: przymiotnik, przysłówek, przyimek lub czasownik w formie bezokolicznika, stosujemy słówko
"che", które również jest odpowiednikiem polskiego "niż", "od". Na przykład:

Marco preferisce prendere l'autobus che andare a piedi. - Marek woli jechać autobusem niż iść piechotą.

Wracając natomiast do przykładu wyjściowego, powiedzmy sobie, jak utworzyć stopień najwyższy przymiotnika. Otóż, w tym momencie warto powiedzieć, że w języku włoskim istnieje stopień najwyższy względny oraz stopień najwyższy bezwzględny, przy czym ten drugi nie służy do wyrażenia porównania, ale do zaznaczenia wielkiego natężenia pewnej cechy.
Mówiąc prościej, gdybyśmy mieli ochotę dać do zrozumienia, że Marek jest najwyższy, powiedzielibyśmy to tak:

Marco è il ragazzo più alto. - Marek jest najwyższy.

Jak więc widzimy, w stopniu najwyższym względnym (powyżej) poprzedzamy w zdaniu formę stopnia wyższego rodzajnikiem określonym.
Jeśli jednak chodzi o stopień najwyższy bezwzględny, tutaj najczęściej dodaje się do tematu przymiotnika występującego w stopniu równym końcówki "-issimo". Oddając zatem nieprzeciętny wzrost Marka, powiemy:

Marco è altissimo. - Marek jest najwyższy (w sensie: ogromnie wysoki)

Wyjątki:

Pamiętajmy, że kiedy przymiotnik w stopniu równym jest zakończony na "-co" lub "-go", wtedy końcówkę, o której mówiliśmy ("-issimo") należy poprzedzić głoską "-h" w celu zachowania tzw. twardej wymowy, np.

lungo - długi lunghissimo - najdłuższy (ogromnie długi)

Możemy jednak spółgłoskę "-h" pominąć, kiedy akcent przymiotnika pada na trzecią sylabę od końca, a zatem na przykład:

pratico - praktyczny praticissimo - najpraktyczniejszy (ogromnie praktyczny).

Oczywiście nie zapominajmy o tym, że przymiotniki z końcówką "-issimo" są zgodne w liczbie i rodzaju z rzeczownikiem, którego dotyczą.